വെയിലും ചൂടുമുള്ള ദിനങ്ങള്‍ ഇവിടെ അധികം കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടാവാം, അതുള്ള ദിനങ്ങളില്‍ എല്ലാം പുറത്തേക്ക് പോകാന്‍ മനസു പറയുന്നത്. വര്‍ഷത്തില്‍ വെറും മൂന്ന് മാസമാണ് ചൂട് കാലം. അതില്‍ പകുതിയും മഴ പെയ്തു പോകും. പിന്നെ ബാക്കിയുള്ളത് പണ്ട് ബാലകൃഷ്ണ പിള്ള ട്രാന്‍സ്പോര്‍ട്ട് ജീവനക്കാരുടെ ജോലി സമയം കണക്കാക്കിയത് പോലെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവധി ദിവസങ്ങളില്‍ വെയില്‍ കണ്ടാല്‍ പൊതുവേ ഇറങ്ങി നടക്കും.
അങ്ങനെ ഒരു നടത്തത്തിനൊടുവില്‍ ആണ് അടുത്തുള്ള പാര്‍കില്‍ എത്തുന്നത്. മരച്ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നു പുസ്തകം വായിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഒരാഗ്രഹം. ഒരു ഐസ് ക്രീം കഴിച്ചാലോ?. ഇസ്നൊഫെലിയ എന്ന കൊടും ഭീകരന്‍ ദേഹത്തു കേറി കൂടിയതില്‍ പിന്നെ ആഹാരത്തില്‍ നിന്ന് വെട്ടി മാറ്റിയ ഒന്നാണ് ഐസ് ക്രീം. തണുപ്പുള്ള രാജ്യത്തു വന്നു പെട്ടത്തില്‍ പിന്നെ പ്രത്യേകിച്ചും. വെയിലും ചൂടുമുള്ള ഇന്ന് കഴിച്ചില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എന്ന്?.
പിന്നെ മടി പിടിച്ചില്ല, ഉടനെ എണീറ്റ്‌ നടന്നു. അടുത്ത കട കണ്ടു പിടിക്കാന്‍. ഞായറാഴ്ച ആയതിനാല്‍ തുറക്കാത്ത കടകളാണ് ഏറെയും. പക്ഷെ അന്വേഷിപ്പിന്‍ കണ്ടെത്തും എന്ന വചനം സത്യമാക്കി കൊണ്ട് അവസാനം ഒരു കട കണ്ടെത്തി. റോഡിനപ്പുറത്തേക്ക് കടക്കാന്‍ തുനിയവെ പിറകില്‍ നിന്നൊരു ശബ്ദം.
"കാന്‍ യു ഹെല്പ് മി വിത്ത്‌ ദിസ്‌ TV"? -- ഒരു വലിയ പെട്ടിയുമായി മാന്യമായി വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് വൃദ്ധന്‍. TV ഒന്നാം നിലയിലെത്തിക്കണം. അതാണാവശ്യം. റോഡില്‍ ആണെങ്കില്‍ മറ്റാരുമില്ല. അഞ്ചു മിനിറ്റ് നേരത്തെ കാര്യമല്ലേ, സമ്മതിച്ചു. പക്ഷെ അപ്പോളതാ, ഇംഗ്ലീഷു കാരന്റെ മര്യാദ തലപൊക്കുന്നു.
"യു ഹാവ് ടു ടേക്ക് 5 പൌണ്ട് ഫ്രം മി.". പൈസ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കി. എന്നാല്‍ സഹായിക്കണ്ട എന്ന് വൃദ്ധന്‍. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ അങ്ങനെ ഒരു പുതിയ അനുഭവം അല്ലെ എന്ന് ഞാനും. അല്പം പണിപ്പെട്ടെങ്കിലും TV മുകളില്‍ കയറ്റി. അഞ്ചു പൌണ്ടില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറാന്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി ശ്രമിച്ചു. വിട്ടില്ല ചേട്ടന്‍. അത് പോക്കറ്റില്‍ തിരുകി. മനസ്സില്‍ അപ്പോഴും ഒരു വിമ്മിഷ്ടം. എന്തിനാണോ ആവൊ?. ചെയ്ത ജോലിക്ക് കൂലി വാങ്ങുന്നത് നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ അത്ര വലിയ തെറ്റാണോ?. ഒന്ന് കൂടി ആലോചിച്ചപ്പോള്‍ ജോലി ചെയ്യിപ്പിച്ചവന് സന്തോഷമെങ്കില്‍ കൂലി വാങ്ങുന്നതിന് ഞാന്‍ എന്തിനു മടിക്കണം. പിന്നെ മടിച്ചില്ല. ഈ അനുഭവം എങ്ങനെ എന്നറിയാമല്ലോ.
അധ്വാനത്തിന്റെ കൂലി കൊണ്ട് വാങ്ങിയ ഐസ് ക്രീമുമായി തിരികെ നടക്കുമ്പോള്‍ വൃദ്ധന്‍ ജനാലയിലൂടെ എന്റെ നേര്‍ക്ക്‌ കൈ വീശുന്നു. അന്നത്തെ വിയര്‍പ്പു കൊണ്ട് നേടിയ ആ ഐസ് ക്രീമിന് രുചി കൂടുതലുണ്ടായിരുന്നോ?. എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി !. മനസ്സില്‍ സന്തോഷവും !.
നന്നായി കേട്ടോ, അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ അഞ്ചു പൌണ്ട്.
ReplyDeleteഅതെന്തായാലും നന്നായി. അതു വാങ്ങിയതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിനും സന്തോഷമായി. നമുക്കു പ്രത്യേകിച്ചു നഷ്ടവുമില്ല.
ReplyDeleteThat is their culture...
ReplyDeleteis any more tv to lift up there???
ReplyDelete:)
ReplyDeleteഇഷ്ടമായി പോസ്റ്റ്
5 pounds for a take-away icecream?? Gosh...
ReplyDeleteinteresting experience. wonder what he would have done with the tv if you had stubbornly refused to accept payment.
ReplyDeleteനന്നായി ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യാനുള്ള മനസ്സുണ്ടല്ലോ അത് വലിയ കാര്യമാ
ReplyDelete